Mijn tienjarige zoon kreeg van Sinterklaas Triops-eitjes. Triops, dat zijn kleine schaaldiertjes, een soort garnalen, die al bijna 200 miljoen jaar op aarde voorkomen. Triops leggen eieren die jarenlang overleven, zelfs buiten het water. Als ze in warm water terecht komen worden ze ‘wakker’ en ontwikkelen ze zich tot volwassen beestjes. Een plastic bakje, een zakje Triops-voer en een zakje gruis dat volgens de verpakking eieren bevat: een bouwpakket van het leven. De essentie van het bestaan, voedsel, nageslacht en een fatsoenlijke leefomgeving, alles te koop bij uw plaatselijke speelgoedhandel.

Dan, ineens slaat de twijfel toe. Krijgen de Triops wel een dierwaardige behandeling van al die kinderen die de set kopen? Worden ze wel bij de juiste temperatuur gehouden, in gedestilleerd water en met 14 uur licht? Kijk, vroeger was het antwoord op vragen die de buren stelden over de manier waarop je je huisdier behandelde eenvoudig:
“Ja, nou, en..?”
“Buurman, uw vissen zwemmen in een ronde kom, dat kan toch niet?”
“Ja, nou, en…?”
“Buurman, u kunt uw cavia toch niet in de winter buiten laten staan?!?”
“Ja, nou, en…?”
“Buurman, hebt u nu net uw kat van driehoog naar beneden gegooid?!”
“Ja, nou, en…?”
Maar tegenwoordig is er de Dierenpolitie. Nu is 1 telefoontje naar 144 genoeg om een politie-inval te verwachten. Één buurvrouw die zich het leed van de dieren aantrekt en je kunt verschijnen op het bureau. En dat roept vragen op. Stel: ik koop een Chihuahua. Zo’n klein hondje. In Aziatische landen geldt hondenvlees als een lekkernij. Ik breng het beestje groot en verwerk hem daarna in een stoofpotje. Het moeilijkst is het om zo’n beestje dood te maken: draai je zijn nekje om, of sla je hem met een hamer het kopje in? Eenvoudiger is het om hem levend in de pan te kieperen. Snel, hup in het kokende water, deksel erop en even wachten tot het stil wordt. Goed voor het vlees trouwens ook, door de stresshormonen maakt het beestje veel melkzuur aan waardoor het vlees lekker mals wordt.

Nee, dat mag niet. Maar mag het wel met een cavia? Een delicatesse in Peru, tenslotte. Of muisjes? Een heel bosje, staartjes aan elkaar gebonden, hupsakee, levend in de hete olie. Gefrituurde veldmuis, geen idee hoe het smaakt, maar mág het van de dierendienders? Ik zou er heel wat voor over hebben een uurtje op de centrale van 144 zitten:

Pringpring…
“144, red een dier, zegt u het maar. Ah, u wilt mishandeling melden? Betreft het hier een dier? Ok, heeft het betreffende dier haren? Ja? Ah, als ik u vragen mag, hoe groot is het betreffende dier? Jaja…en betreft het hier een hobbydier of heeft het dier een meer agrarische toepassing? Ach, nee, sorry, koeien in een hele krappe stal die nooit buitenkomen, dat is geen mishandeling hoor. Nee, welnee. En trouwens, koeien vallen onder de Algemene Inspectie Dienst. Goedendag.”
Pringpring… 

“144, red een dier, zegt u het maar. Ah, u wilt mishandeling melden? Betreft het hier een dier? Ok, heeft het betreffende dier haren? Ja? Ah, als ik u vragen mag, hoe groot is het betreffende dier? Jaja…en betreft het hier een hobbydier of heeft het dier een meer agrarische toepassing? Ach, nee, sorry, koeien in een hele krappe stal die nooit buitenkomen, dat is geen mishandeling hoor. Nee, welnee. En trouwens, koeien vallen onder de Algemene Inspectie Dienst. Goedendag.”
Pringpring…

“Goedendag, wat zegt u? Teveel muizen in een hok?? Wat? Een goudvis in een ronde kom? Hoe? Een Triops in een plastic schaaltje…?”  

Nauwkeurig bestuderen mijn zoontje en ik de aanwijzingen bij zijn Sinterklaasgeschenk. Van mijn school neem ik gedestilleerd water mee, een bureaulamp blijft dag en nacht het water verwarmen tot 25oC, we spreken af wie er elke nacht bij de eieren zal waken. 200 miljoen jaar evolutie laten wij niet onder onze handen uitsterven.

Paul van Schagen