Astmapatiënte Ineke* beleeft een (financieel) benauwde kerst. Al drie maanden weigert haar werkgever, Ontwikkelingsbedrijf Noord-Holland Noord in Alkmaar, haar loon uit te betalen. NOHN beschuldigt haar van werkweigering en gelooft niet dat ze ziek thuis zit vanwege haar arbeidsplek. Ineke is al jaren projectsecretaresse bij het ontwikkelingsbedrijf, naar volle tevredenheid van haarzelf en haar superieuren. Tot ze in 2015 verhuist van de zuid- naar de noordvleugel van het bedrijfspand aan de Comeniusstraat (Westrand).

Van een kamer alleen, waar ze ongestoord de ramen open kan doen om voldoende frisse lucht te krijgen – en zo geen last te hebben van haar ziekte – komt ze terecht op een kantoor met meerdere collega’s. Die vinden het in de zomer niet erg als er een raam openstaat en zitten in de herfst zelfs enige tijd met de jas aan achter hun computer, zodat Ineke vrij kan ademen. Maar in de winter is het echt te koud en dat is het begin van de ellende die tot aan de dag van vandaag voortduurt. Ze wordt ziek, bespreekt haar problemen bij haar chef, bezoekt de bedrijfsarts en doet een beroep op de arbeidsomstandighedenwet om gedegen onderzoek naar haar werkplek te laten verrichten.

ONHN laat maar liefst vier onderzoeken doen. Twee opeenvolgende bedrijfsartsen oordelen op grond van de diverse rapporten dat Ineke best weer aan het werk kan. In september van dit jaar stelt arts nummer twee dwingend voor dat ze ‘het weer gaat proberen’. Vier uur lang doet ze dat ook. In het kort geding tegen haar werkgever zegt ze daarover: “Ik moest non-stop hoesten, ben naar mijn leidinggevende gegaan, heb duidelijk gemaakt dat het niet gaat en had vier weken nodig om bij te komen. Volgens mijn huisarts klopt dat wel: het herstel na het ondergaan van prikkels vergt veel tijd.” Ineke kan inmiddels niet meer zonder astmamedicijnen.

Als ze zich na de poging opnieuw ziek meldt, heeft het ontwikkelingsbedrijf er genoeg van. Haar loon wordt stopgezet. Pas als ze weer haar plichten vervult, krijgt ze centen. De advocaat van ONHN maakt er weinig woorden aan vuil bij de rechter: “Ze doet alsof ze graag aan het werk wil, maar tegelijkertijd stelt ze alles in het werk om niet tot werkhervatting over te gaan.” Hij laat er fijntjes op volgen dat de werkplekonderzoeken zijn klant een hoop geld hebben gekost.

Ineke en haar raadsman stellen daar tegenover dat de vier onderzoeken stuk voor stuk verkeerd zijn. De bureaus hebben klimaatonderzoek gedaan, terwijl had moeten worden gekeken naar de luchtkwaliteit. Ineke heeft geen last van stof, stofmijt of is anderszins allergisch. Ze heeft een zeer beperkte longcapaciteit; frisse lucht is een eerste levensbehoefte. Eén van haar eisen is dan ook dat een deskundig bureau (zoals KEI in Alkmaar) zo’n onderzoek uitvoert.

Zo niet, moet ONHN 1000 euro per dag boete betalen. Een zelfde boete moet er komen als de werkgever geen nieuwe, derde bedrijfsarts aanwijst die haar reïntegratieproject begeleidt. Niet in de laatste plaats wil ze haar drie maanden achterstallig salaris hebben. De kerstboodschappen moet ze op een andere wijze betalen, want de uitspraak is pas op 4 januari.

(tekst: Arno Ruitenbeek)

*gefingeerde naam in verband met de privacy